nietzsche, mevlana, freud, lacan ve zeki müren senteziyle gönülleri fethetmek isteyen, kalpten kalbe akışlarla ve alkışlarla yaşamak isteyen, dertli gönüllere giren aforizmik uslübuyla sıradışı gibi görünen, görüngüleri sanılan nedenleri ile değil de, gerçek nedenleri ile bilmek üzere yola çıkmış olan felsefesini ifade etmeye çalışan naçizane übermensch öncüsüdür.
"insan, bir an önce kargaşasını, kendine anlam veren bir düzene çevirmezse, übermenschini doğurtmazsa, karanlığında yok olacaktır." diyerek... kırbaçlanmış bir ata sevgi dolu bakışlarla empati yaparcasına, bu yolda kendi çaresizliğini gün ağırınca boynu büküldüğünde, sorma ne haldeyim dizeleriyle ve en derin felsefi duygularıyla dile getirerek, kendini ve insan doğasını tanımak yolunda olan felsefi mücadelesini sürdürmektedir. *