bin tane değilse de, sola sempati duyan arkadaşlarımızın kafasını karıştıracak derecede bir dağınıklık olduğu doğrudur.
böyle arkadaşlarımıza kişisel olarak tavsiyem, kendi içerisinde solculuktan ne anladıklarını bir iyice sorgulamaları, sosyalizme dair kuramsal kitapları okuyarak ve anlatılanları güncel hayatla deneyimleyip yorumlayarak, bir kişisel kanaate ulaşmaları, en nihayetinde de kanaatlerine yakın geldiğini düşündüğü bir "grup"la derhal ilişki kurmaları, örgütlenmeleridir.
çünkü örgütsüz-ilişkisiz solcu, yazarlık sanatçılık gibi üstün meziyetleri de yoksa, hiç bir anlam ifade etmez.
ayrıca bu dağınık olmasından şikayet edilen özneler önemli siyasal başlıklarda birleşmesini, ortak hedeflere karşı ortak mücadele etmesini bilir.
yakın tarihten 12 eylül referandumuna karşı ortak tutum, imf karşıtı eylemlilikler, metin lokumcu cinayetine karşı protestolar gibi örnekler bunu doğruluyor.
ayrıca üniversitelerde faşistlere ve gericilere, idare baskısına karşı da bu öğrenciler yek vücut olmasını bilirler.
