Kendi tecrübeme dayanarak anlattığımı bir dipnot olarak yazmak isterim.
~~ Her ilişkide 1 taraf daha fazla ödün verir, daha çok anlayış gösterir, daha fazla sever. Bu zamanla taraflarda değişim olmasına sebep olur. Yani zaman ilerledikçe daha çok anlayış gösteren taraf pişmanlıklar doğrultusunda değişir. Ama hiç önemli değil ilişki bitmeye yakın akılları başa geldiği için bir yusufçuk gördüm! hareketidir bu.
~~ ilişkiyi uzatan da kesinlikle anlayış, saygı, ilgi, sevgi, ödün vermektir. Ama bu tek taraflı olursa çok çok uzayan bir ilişki olmaz. Bir taraf acı çekerken bir taraf ise ipler evimde havasıyla dünyanın kendisi tarafından kurulduğunu varsayarak böbürlenir. Bu da zamanla sevginin yönünün değişmesine, aradaki saygının azalmasına ve ilişkinin bitip alışkanlığa dönüşmesine sebebiyet verir.
Eğer uzun bir ilişki istiyorsanız; Saygınızı ve saygısını yitirmesine izin vermeyin. Herşeyi karşı taraftan beklemeyin ve eğer siz iseniz herşeyi üstlenip yapan, karşı taraftakini fazla da hazıra alıştırmayın. Biliyorum bunlar mantık-i şeyler ve aşk mantıksız olandır. Sevince değişir herşey söz geçiremezsiniz kendinize sevginize ve yüreğinize.. Ama biraz mantığınızı da dinleyin. Yoksa o koca sevgi bitince daha çok acı çekersiniz * (nacizhane fikirlerimi sundum. Yanlış anlaşılmasın.)
