insanın peşini bırakmayan, büyüdükçe yanıbaşınızda büyüyen korkulardır.
korkularını da büyüten ama bir yandan hiç büyümeyen masum çocuklar olabiliyor muyuz?
yoksa büyüdükçe korkularımızın safına geçen ve büyümek için çırpınan çocukları korkutan canavarlar mı oluyoruz?
