halen gezilip görülebilecek olan sergi, bugün tarafımdan gezilmiş ve -çok fazla şey ummadığım için- hayal kırıklığı yaşanmadan tamamlanmıştır. yine de o güzelim film daha iyi fotoğraflarla değerlendirilebilirdi. 10 küsür karenin bollywood yıldızları ve hint yerlileriyle harcanması gerçekten üzücü olmuş. sergide görebileceğiniz filmde steve mccurry bu seçiminin sebebinden bahsediyor. bize de "keşke portre fotoğrafı çekmeye karar vermeseydi." diye hayıflanmak düşüyor.
genel olarak, son kodachrome filminin boşa harcandığını düşünmekteyim. tamamen öznel bir yaklaşımla çekilmiş fotoğraflar, bir tarihin sonuna tanıklık etmekten epey uzaktı ve tek bir yorum yapmak gerekirse; steve mccurry'nin eline 36 adet kurşun verilmiş ve 5 tanesi bozuk olan kurşunları genel olarak boşa sıkmış.
hiç mi unutulmayacak kareler yoktu derseniz, elbette vardı. 31 kareden ibaret sergide "işte budur" diyebildiğim fotoğraf sayısı sadece 13. bunlardan ilk 5'ini şöyle sıraladım;
1) abd de bir geçidin fotoğrafı. sergideki tek cephe fotoğrafı. fotoğrafın ortasındaki siluet çarpıcı
2) yine abd'de bir kabartmanın önünde birbirine sarılmış çiftin fotoğrafı
3) 1 ve 2 numaralı karenin kullanıldığı robert de niro portresi (bir fotoğraf, karanlık çıktığı için iptal edilmiş)
4) abd'de bir çekilen bir grafiti fotoğrafı ( sarı figürün siyah ve beyaz arkaplanla uyumu müthişti. duvar kağıdı yapılası)
5) istanbul'un gözü*nün fotoğrafı
her şeye rağmen kaçırılmaması gereken bir sergi olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. muhtemelen tatmin olmayacaksınız fakat pişman olmayacağınız da kesin.
