yalnızca birkaç dakikalık haberlerde isimleri geçince, anıları, aileleri verilince üzüldüğümüz sonrasında hiçbirimizin hatırlamadığı vatanımın zavallı evlatları. ne zaman bir şehit haberi olsa siyasiler ekranlarda avaz avaz bağırarak, 'hesabı sorulacak' diyerek sayelerinde rant sağlarlar kendilerine, partilerine. onar yirmişer şehit verilen evlatlarımızın acısı birkaç tane leşle unutturulur her seferinde, büyük bir başarıymış gibi.. sonrasında bölücüler çıkar yine sahneye. demokrasi, barış, kardeşlik diye bağırmaya başlarlar ortalarda. hangi barış? hangi kardeşlik? kardeşi kardeşe vurdurarak mı olur kardeşlik, bir ülkeyi bölerek mi olur barış? birinin amacı vatanını korumak, diğerinin amacı öbürünün vatanım diye koruduğu toprağı almak.. tüküreyim sizin barışınıza da, kardeşliğinize de...
