gördüğüm en iyi psikolojik gerilim filmlerinden biridir. yarım kalmış bisküvi, bebek cesedini andıran tavşan eti, salon ve banyonun küçülüp büyümesi, duvardan çıkan eller... tam polanski'ye yakışan bir film olmuş. catherine deneuve bu filmdeki oyunculuğu ile şuan hatırlayamadığım bir sitede gelmiş geçmiş en iyi kadın oyuncu performansı listesinin zirvesindedir. ayrıca sonunu söylemek istemiyorum ama gördüğüm en iyi film sonlarından biridir o sahne. bir bakışta bütün filmi açıklığa kavuşturur. hakkında bu kadar az entry görmek beni hayal kırıklığına uğrattı.
