otobüse yeni yeni bindiğim zamanlardı ve tüm otobüs sınıf arkadaşlarımla doluydu. bende kendimi kaptırmış muhabbet ediyordum . arkadaşımın evinin oradaki durakta inecektik farklı bir durak olduğu için mi bilinmez nasıl heyecan yapmışsam hareket halindeki araçtan inemediğim için biraz kızgın bir sesle arka kapı diye seslendim. arkadaşlarımın bana güldüğünü gördüğümde gerçeği anlayabilmiştim orası durak değildi orası müsait bir yer de değildi orası şehrin göbeği yolun tam ortasıydı yandan vızır vızır geçen arabaları düşündükçe şoföre can borcum olduğunu hatırlıyorum teşekkürler şoför bey...
