aslında bu işte kürt halkı kadar iki ateş arasında kalmış bir kesim yoktur. bu insanlar, biraz oraya eğilse bu tarafın, biraz buraya eğilse öbür tarafın canlı hedefi durumundadır. aşağı tükürse sakal, yukarı tükürse bıyık. verecekleri oylar bile, mahalle mahalle, ev ev belirlenmiş olarak sandığa giderler.
büyük şehirlerde yaşayanları biraz daha şanslı gibi görünürse de, tamamen değil. mesela kürtler'le komşu durumundaysa, eyleme kim katılmış, kim katılmamış bellidir.
yapabilecekleri tek şeyi yapıyorlar biraz da: zengin olmak ve kenar mahallelerden kurtulmak... o zaman verecekleri oya da kimse karışamıyor. o zaman çocuklarını da askere gönderebiliyorlar.
yazarın duygularını gayet iyi anlıyorum ama, kürt halkından beklenecek çok şey yok bence... doğuda olaylar tırmanınca, istanbul'daki pazarcı kürtlerin "mhp'liler bize saldıracak" diye nasıl tir tir titrediklerine dair olayları biliyorum. korku onları biraz da, en hafifinden sessizliğe itiyor.
bu işi devlet çözmek zorunda. başka çıkar yolu yok bence...
