bitti işte.
o bitmez sandığın aşk bitti,
hepimiz bitmez sanırız, aşkın o büyülü dünyasına kaptırız kendimizi,
çünkü karşımızdaki hiç gitmeyecekmiş gibi sever bizi,
yada sevmez, seviyormuş gibi hissettirir..
kötü olan konu aşk olunca, yaşadıklarımızdan ders çıkaramayız.
hani tecrübe edinemeyiz.
çünkü, yeni bir aşk'a yelken açsak şimdi, yine hiç gitmeyecekmiş gibi geldiğine inandırcaklar bizi,
yine çok seveceğiz
yine onlarca hayal kuracağız,
hani, bu sefer başka diye düşüneceğiz yine.
ya hani derler ya 'eşşek bile bir kere düştüğü çukura bir daha düşmezmiş'
eğer konu aşksa, biz her seferinde o çukura tekrar tekrar düşeriz.
ama eşşekliğimizden değil, adamlığımızdan. kadınlığımızdan
sevgiye, sevgiliye olan inancı yitirmediğimizden..
sonra yine biter.
ve biz yine inandıramayız kendimizi bittiğine. gittiğine.
kural bu galiba, döngü hep böyle devam eder.
biz cebelleşiriz.
aşk bitti işte
gidiyorum!' dediyse sevgili eğer, izin ver gitsin.
