uzun zamandır gideremediğim deniz ihtiyacıma ikame olan yer.
kışın ortasında hem spor olsun kilo kontrolü yapalım hem de yüzme bilmeyen arkadaşlar yüzme öğrensin diye 4 arkadaş başladık yüzme havuzuna gitmeye. kışın ne kadar zor oluyormuş bunu yapmak. akşamın 9'unda yüzmeye git. gece yarısına kadar habire kulaç at. ıslak ıslak çıkıp zehmeri ayazda hasta olmadan eve gitmeye çalış. o saatten sonra eve gel, duş al, yat, sabah kalk işe git. böyle 1 ay geçirdim, yorgunluktan, ağrıdan ağzıma sıçıldı.
havuzda gözetmenler ve hocalar var. yüzme öğrenmek isteyenler, teknik öğrenmek isteyenler, serbest takılmak isteyenler, herkes ayrı ayrı takılıyor. sadece benim yüzme bilip, arkadaşların hiçbirinin yüzme bilmemesi de sorun oldu. havuza başladığımızda hocalara yüzme bildiğimi söylemedim. arkadaşlar bizi yalnız bırakma diye ısrar ettikleri için onları bırakıp da gönlümce yüzemedim. bu yaştan sonra çocuk havuzuna da girdim, büyük havuzda kenarlardan tutup hocanın yüzme öğrenmek tekniği dediği ayak çırpma hareketlerini bile yaptım. rezillik resmen. hocanın serbest bıraktığı bi ara sıkılıp yüzmeye başladım. hocalar farkettiler yüzme bildiğimi. sen biliyorsun, ne işin var bu kısımda deyip ayırdılar beni arkadaşlarımdan. ben onlardan ayrıldıktan sonra kimsede heves kalmadı. topluca başladığımız yüzmeyi yine topluca bıraktık.
