okunan bır dua ve bır kaç damla gözyaşından sonra yoğun toprak kokusu...
ay gıbı soğuk, gece gıbı karanlık...
bilinmeyen bir yere doğru ama sonsuza..
vucudundakı bınbır karıncalanma hıssıyle bütünleşen yalnızlık duygusuyla..
yürektekı boşlukla.
gözlerımı kapadım bitti değil işte ölüm duygusu...
peşisıra gelen bır kamyon dolusu yalnızlıkla birliktir ölüm...
yaşadım mı?
evet...
hem de ıkıncı defa...
