22. bölümden akılda kalanlar;
-Zeynebin elinde ki kitap;Cemal süreyya'nın sevda sözleri,başyapıttır,candır,kraldır
-Bahçede ki ağacı dilek ağacı yapan kadınlar ve oradaki bir kızın,rockcıyız herkes bilsin yai diyerek rockçı serpile http://www.youtube.com/watch?v=Qaw7A78iOMk yaptığı gönderme.
-Bakkal Erdal'ın ;'duygunun adını feriha koy'diyerekten,adını feriha koyduma selam çakması.
-Erdal'ın kapıyı açmak için,ismaille yarışması.
-ismail'in Kamil'e asayı verdiği sahne.
-iskender,Mecnun,Erdal ve ismail'in; aynı yatakta yattığı sahne(ismailin yatağa tokmakla girmesi).
-Erdal'ın; 'üç adam olduk bir yengenin yerini tutamadık yani' demesi.
-Dede Yozgatlıymış geyiği(bence burada laf incisözlüğe doğru gitti).
-Bırak ya ne istanbulu,baban nereli baban şeklinde girilen memleket geyiği.
-Çöldeki:sucu,maraş dondurmacısı ve kutup ayısı.
Bayağı bir güldürmüş
-iskenderin Leyla'nın ölümünü anlatması.
Hüzünlendirmiş.
-Bölüm sonunda dedenin görünmesi(umarım rüya değildir)
Heyecanlandırmıştır.