sözlük ne yazık ki gerçekten bir arkadaşım yok, hani şu herkesin işine yaradığı zaman buluştuğu veya konuştuğu çocuk var ya o işte benim.hiçbir zaman arkadaşsız günüm olmadı ama hep birine yardım ederken birini avuturken buldum kendimi ama beni bir kere bile anlayan arkadaşım olmadı. anlatmaya çalıştım kendimi önemsemedi kimse bir kere bile dinlemedi. millet sikik sosyal ağlarda birbirine 'dostum, kardeşim, kanka' diye birbirine hitap ediyorken düşünüyorum bu kelimeler bu kadar ayakaltı kelimeler mi diye. ben kendimin arkadaşımın olmadığını düşündüğüm bu dünya da insanların bu kadar fazla dostu, kardeşi ve kankası nedense bana anormal geliyor. içimi sadece buraya dökebiliyorum çünkü burdan başka kimseye anlatacak yerim yok ne yazık ki.
