almanya, avrupa ekonomisinin lokomotifi.
bu ülke onlarca ürün üretir, satar da bunu yapmak için enerjiye ihtiyaç duymaz mı? bu kadar enerjiye ihtiyaç duyan ülke nasıl perhiz yapar?
cevabı bağımsızlıkta gizli.
almanya dediğimiz memleketin sanayi üretimi rus oligarkların iki dudağı arasında gelip gidiyor. eğer rus oligark doğal gaz vanasını kapatırsa avrupa kara kışa merhaba diyor, sanayide çarklar duruyor.
nükleer enerji derseniz enerjinin ham maddesi her yerde çıkıyor, bir avrupa'da yok. astana'lı, Ottawa'lı ham madde vermezse üstün alman teknolojisi sadece kağıtlarda kalacak.
bir ara rüzgar enerjisinden yararlanalım dediler ama o da çok ses çıkarıyor, attığı taş ürküttüğü kurbağaya değmiyor.
bir de libya diye bir ülke var, başında da diktatörden hallice bir adam ahkam kesiyor. aslında daha önemlisi bu ülkenin sahra çölü var. sahra çölü'nde güneş neredeyse hiç batmıyor. siz bir güneş paneli kursanız enerjiye enerji demezsiniz; tıkır tıkır fabrikalarınız çalışır, hans'ın ve helga'nın evleri kışın sıcak olur, yazın serin olur.
yalnız bu libya ülkesinin başındaki adam, buna izin vermiyor. zaten diktatördü, kötü bir adamdı; en iyisi bu adamı "demokrasi rüzgarııyla" devirmek, ülkeye özgürlük getirmek.
libya'ya gelen demokrasi, sahra çölü'nde üretilen enerjiyle almanya'ya bağımsızlık kazandıracak.
peki, şimdi sormak lazım:
"kaddafi'yi nasıl bilirdiniz?"
