aylardan sonra gezerken soğuk ankara sokaklarında, insanın aklına şu şarkı gelir:
`Ask hiç biter mi?
Hiç bir sey olmamis gibi boslukta kaybolup gider mi?
Ask hiç biter mi? Ask hiç biter mi?
Kalir adimizla bir sokak duvarinda,
Bir agaç kabugunda, bir takvim kenarinda,
Kalir bir çiçekte bir defter arasinda,
Bir tirnak yarasinda, bir dolmus sirasinda,
Kalir bir odada, bir yastik oyasinda,
Bir mum isiginda, bir yer yataginda,
Ask hiç biter mi? Ask hiç biter mi?
Kalir dilimizde yinelenen bir sarkida,
Bir okul çikisinda, bir çocuk bakisinda,
Kalir bir kitapta, bir masal perisinde,
Bir hasta odasinda, bir gece yarisinda,
Kalir bir durakda, yirtik bir afiste,
Buruk bir gülüste, dagilmis yürüyüste,
Ask hiç biter mi? Ask hiç biter mi?
Kalir bir sokakta, bir genel telefonda,
Bir soru yanitinda, bir komsu suratinda,
Kalir bir pazarda, bir kahve kokusunda,
Bir tavsan niyetinde, bir çorap fiyatinda,
Kalir bir yosunda, bir deniz kiyisinda,
Bir marti kanadinda, bir vapur bacasinda,
