ilk tanışmam yıllar önce zincirlikuyu'da, hani bu 1.leventten, mecidiyeköye doğru gitmek istersiniz de, zincirlikuyu'dan sağa girersiniz ya, işte o yolun hemen biraz yukarısında halk sigortanın önündeydi.
hafif şok,
bu da ne?
daha sonradan metal olduğunu öğrendiğim kanatları mı diyeyim, saçları mı diyeyim, kolları mı diyeyim, gövdesi mi diyeyim, işte her şeyi, bütün iskeleti, bütün ana yapısı, çok farklı gelmişti.
deniz kadın, kadın deniz, deniz kokan dalgalar, beyaz dalgalar, beyaz yosun kokan dalgalar, yeşil kokan dalgalanan dalgalar.
tam anlamıyla akdeniz.
akıllarda yer eder.
sonra kaybettim, kaybettikten sonra da unuttum. taa ki bu sabaha kadar. almışlar, 4.levent yapı kredi binasının önüne koymuşlar, yarı uykulu, gözüm yarı açık, gördüğümden bu yana işte yine aklımda, beni nasıl unuttun der gibi.
