Ah be Nejat Biyediç, yaşasaydın da her gün Beşiktaş'ımıza bela olsaydın. Bazı insanlar vardır, yaşarken "hiç ölmez" demezsin ama vefat ettiği zaman "hiç ölmeyecek gibi geliyordu bana" diyeceğin kişilerdir bunlar. Nejat Biyediç de hele hele benim jenerasyonum için tam böyle birisi. "Birisiydi" bile diyemiyorum, bu diyarlardan gitmiş olması garip geliyor çünkü... Huzur içinde yatasın. Razıydık be, şöyle bi inönü'ye gelseydin de bize beş tane atıp gitseydiniz, vallahi razıydık, billahi razıydık. Yeter ki yaşasaydın.
