bu konu hakkında çok tartıştım çevremdekilerle. her ne kadar güven kaybına da yol açsa, disiplin için bazen gerekli olan hadise. bazıları cidden hakediyor çünkü.
örnek;
beden dersindeyiz. hava soğuk olduğu için salonda yapıyoruz. minder, ip filan var, takılıyoruz. beden hocası başımızda. kızın teki sakız çiğniyor. hoca da dalgaya alıyor. biraz şakalaştıktan sonra ''hadi bi ceza bulalım, sakızı kafana yapıştırırız bak burda'' diyip şakayı sürdürüyor.
neyse, aradan 10 dk. geçiyor, kız ağzında hala bişeyler geveliyor. hoca sinirli bi şekilde ''sakız mı ağzındaki?'' diyor ve kız yılışık bi şekilde ''hıhııı'' diyor. yani şimdi hoca buna n'apsın? sinirleri bozuluyor ve hırpalıyor. sakızı at diyor, kız kıpkırmızı bi şekilde gidiyor.
hayır, bu çok mu doğru? değil tabi ki. ama bu masumhane bir örnek. daha neleri var. sen geç hocaya küfret, dediklerini sallama, tahrik et, sonradan ''hoca dayağına karşıyız''
hiç uğraşmayıp disipline yollamak orta yoldur ama o an ki ruh halinin içinden nasıl bişey çıkacağı belli olmaz.
