ilk çıktığında kameralı tek telefon özelliğini samsung marka bir telefonla paylaşıyordu. o zamanlar babaya ait olan telefona dokunmak yasaktı, baba uyudutan sonra yada yemek yerken falan gizlice telefon ele geçirilip 0.3 megapixel fotoğraflar çekilip eğlenilirdi. bounce oynanırdı yakalanma korkusu ile...
ve birgün baba yeni telefon aldı, o efsane büyük kardeşin elindeydi artık, bana ise kardeşimin eski telefonu verilmişti. hayalimdeki telefon bu sefer de abla farkında olmadan ele geçirilir ve oyun oynanırdı. abla yakalayınca oyunları silmişti ve uzunca bir süre o telefon ablada mahsur kalmıştı.
aradan yıllar geçmişti.üniversiteye başlanmıştı, mevcut telefon dikkatsizlik yüzünden tuvalete düştüğü için yeni bir telefon alınmayacaktı. ilerleyen günlerde abla kendine yeni bir telefon almıştı, o efsane telefon arada bir kapandığı ve bazen çalmadığı hatta cevapsız aramaları göstermediği için dışlanmış, bir çekmeceye atılmıştı. oysa o bir efsaneydi! bu şekilde ölmesine izin veremezdim.
8 buçuk yıl süren bekleyişin ardından efsane benim olmuştu. arada bir kapanıyor,kamerası çalışmıyor, cevapsız çağrıları göstermiyordu, hatta oyunları da yoktu. ama o ilk kameralı telefondu. ve o artık ölene kadar hakettiği saygıyı bulacaktı. işte bu yüzden bu telefonda hiç bir zaman utanmadım, utanmayacağım...
