Burada bahsedilenin "her zaman" için geçerli olması gerekmez.
Kişi, başkaları topluca bir yere gitme planları yaparken tek başına kalmayı isteyebilir. Odasına geçip güzel bir kitaba sokulabilir, kendince notlar alırken mutlu olabilir. Yağmuru fark edip pencereyi açabilir, elini uzatıp ıslanmasıyla mutlu olabilir. Öylesine bir günde şarkı söyleyip dans edebilir, ellerini iki yanına açıp dönmekten zevk alabilir... Yahut kalabalık bir sokakta bir başına dolaşmanın keyfini sürebilir.
Örnekleri çoktur, bazen koca salonda tek başına film izlemek de bunların arasındadır.
Aslında, insan kendinden nefret etmiyorsa, yalnız kaldığında mutlu olabilmelidir.
