doğruysa (aytaç beyin önce görüşmeye gittiği, hataların belirtilmesine rağmen bunları göz ardı ettiği), aytaç ağırlar sırf "duygusal olalım, damardan girelim, etkilesin bikbik" amacıyla bu filmi çekmiştir derim. "ama aidsli insanların gözünden.." diyenlere çok kızarım.
bir de söylemezsem çatlarım sahnesi var ki, benim bu duygusal sahneleri bok etme huyumla başa çıkamıyor:
kız hastane bahçesinde bankta otururken ölüverdiğinde, bir ayağı sallanmaya başlıyor.
na şu: http://kaktuscicegi.files.../2011/07/incir-receli.gif
bunu bir süre izledikten sonra, kamera çiftimizi gösteriyor. sallanan ayağa bakıyoruz hemen, aa, tekrar ölmeden önceki konumuna gelivermiş. üstelik bir ayak sallanmaya başladığında diğer ayak nasıl kazık gibi durabiliyor, orasını da merak ediyorum.
