Kaptan, senin deniz dediğine
burada yalnızlık deriz.
Güverte dediğine
aşk ihtimali,
yelken dediğine gökyüzü.
Biz küçüktük,
sen demir alıyordun.
Şehirle liman eskiydi,
yeniden sevilirdi.
Sen bekleyenler isterdin,
beklemek,
taktığın lakabımızdı bizim.
Sonun kalmak olurdu,
biliyorduk.
Yürüsen deniz arkandan gelir.
Analarımız yaşlandı
birer dakika arayla,
kız kardeşlerimizi hep sensiz evlendirdik.
Deniz vardı aramızda,
o aynı kaldıkça
değişmezsin sanıyorduk,
biz daha yaşlanmayız.
Kaptan,
senin deniz dediğine
burada yalnızlık deriz.
Güverte dediğine
biz aşk ihtimali,
yelken dediğine
acı bekleyiş.
Yazık,
keşke sevecek kadar
tanıyabilsek,
tanıyacak kadar
görebilseydik seni...
