--spoiler-- şirk-i istiklâl: düalist, ikici, tanrı anlayışıdır, "iki müstakil ilah"a inananların şirkidir. mecûsilik - zerdüştçülük ve manihaizm örnek olarak verilebilir.
şirk-i teb'iz: allah'ın bir olduğunu söylemek ve kabul etmekle beraber, o'nun ilahlardan mürekkeb olduğuna inanmaktır. hıristiyanların, "birde üç" - teslis inancı bu çeşit şirkin örneğidir.
şirk-i takrîb: allah'ın bir olduğunu kabul etmekle beraber, allah'a yakınlık sağlamak için aracılar kabul etmektir. i̇lk dönemlerdeki cahiliyye araplarının şirki bu çeşittir, zira onlar bir olan yaratıcıyı, allah'ı kabul etmekle beraber, allah'a yakınlık sağlayacağına inandıkları putlara tapıyorlar - insanın tek başına, aracısız, allah'a yaklaşamayacağını, tapamayacağını iddia ediyorlardı.
şirk-i taklîd: ataların dinine taklîdi biçimde inanmak, onların yanlış inancını taklîd ederek şirk koşmaktır. son dönem cahiliyye araplarının şirki bu çeşittir.
şirk-i esbâb: yaratıcıyı inkâr eden şirk çeşididir. bu çeşit şirkte, her şeyin yaratıcının yaratmasıyla oluşmadığı, maddenin kendi kendisinin sebebi ve yaratıcısı olduğuna inanılır. natüralist ve materyalist inanışlar bu türden bir şirke girerler
--spoiler--
