çok aktörler sevdim, beğendim. rol aldıkları diziler/filmler ile rüyalarımı şenlendirenler oldu. ama bu cam fanusa koyup vitrine kaldırmalık derecesinde müthiş yakışıklılığa sahip afeti görünceye kadarmış hepsi. sayesinde murat boz konserinde ciyaklayan ergenlerle empati kurabiliyorum.
hiç bıkmadan usanmadan izliyorum şunu:
mimiklerini ezberledim nerdeyse. ama 1.13'te durdurup günler geceler boyu o gülümsemeye bakasım var. ne müthiş şeysin sen.
