gonçarov'un unutulmaz kitabı ve unutulamaz karakteri. kitabı okudukça önce bir insan bu kadar miskin olabilir mi diye hayret eder insan, sonra yavaş yavaş oblomov'un ruhunun derinliklerine inmeye başladıkça; çocukluğunu, gençliğini, içinde büyüdüğü ortamı gördükçe hele bir de o naif yüreğin aşkını, tertemiz ruhunu, saflığını hissettikçe oblomov'a öyle yakınlaşır ki içinde ondan bir parça büyütür. bazı kitaplar vardır, kahramanları adeta sizin hayatınızda var olmuş gibi canlı, unutulmaz ayrıntılarla yaratılmış, onların başına gelen her mutluluk sizin için sevinç kaynağı her acı deneyim ise sizin için bir derstir. işte oblomov böyle bir kitap, böylesi özel bir kahramandır. gonçarov sosyal bir eleştiride de bulunmaktadır kitapta. hatta oblomovluk kavramını literatüre kazandırmıştır. ancak bizim oblomovumuz her şeyden öte ve özeldir.*
--spoiler--
Ben, içine sokmaya çalıştığın o dünyadan büsbütün koptum. Kopan iki parçayı yeniden birleştiremezsin. Ben boşluğa en duyarlı parçamla bağlanmışım. Koparmaya çalışırsan ölürüm.
--spoiler--
