?.
-
insan olma lüzumunun mideye sert yumruklarla çalıştığı bir paradoks dahadır!
hep yarın olsun, okul bitsin, askerlik bitsin, bu iş olsundur, umulan bir erek daha hayal edilir, bir hayal daha tasarlanır.
halbuki geçmesi istenilen her saniye sahip olduğumuz yegane ömürden gidecektir, gidiyordur.
ne garip!!!
