kadın hocalardan duyulduğunda ' ahh, nasıl da alındım, özür dilerim hocacığım' etkisi yaratan uyarıdır.
o değil de bunların bir de rütbelileri var. çeyrek asırdır öğretmenlik yapmaya çalışırlar ve ben cinsiyetim kadar eminim ki ta ilk yıllardan beridir dillerinden düşmeyen atıfları vardır bunların ki şöyledir; '' çocuklar ben sizin için çırpınıyorum burada, konuyu anlatıp gitmesini de bilirim''
mümkünü yok ağlarsınız zira kana hitap eder. bel altından vurur öyle böyle değil direk şah damarına...
hayır gören de ultra bir şeyler yapacak sanır. sen öğretmensin konuyu anlatırsın ( bir zahmet ) sonra gidersin. bitti. daha ne atar yaparsın be hoca? burada öğretmenleri kötülediğimi düşünmeyin ancak gereksiz duygusallığa hiç gerek yok. hele de ergenlik döneminde bu tarz yaklaşım çok ters teper.
şu da var ki, her öğretmen öğrencisine sanki onların annesi, babası, arkadaşıymış gibi yaklaşıyor sonra dersine dair bir şey öğretemiyor. kendi mesleğini ev hayatıyla karıştırıyorlar. ya da en azından bokunu çıkarıyorlardır. yine gereksiz duygusallık.
