başında belki değil ama sonlarına özellikle sonuna gidildiğinde klişe çıkıyor ortaya. bir kere ben kavuşamayan aşıklar bekliyordum, film çok tutulduğu ve konuşulduğu için özellikle çok ileriki bir tarihte izlemeye karar vermiştim.
*neyse ilk önce kavuştukları için hayal kırıklığına uğradım bu bir.
*çocuk orada kurşunlarla uğraşırken bizim dingil kızın sırf kendisine ihtiyacı var ayağıyla ona aşık bir adama gitmesi, kızın gözümde eksilere düşmesine sebep oldu ki bu da devamında önyargılı izlememe sebebiyet verdi bu iki.
*çok beğendiğim iki sahne vardı:
biri oğlanın babasına yazdığı mektubu okuyup ağladığı sahne -gözlerim dolmadı diyemeyeceğim!-
ikincisi kız yalvaran gözlerle tekrar görüşeceklerini söylemesini beklerken oğlanın "hoşça kal" deyip gitmesiydi. -"evvvett!" nidaları attırmıştır.-
*ha bir de daha sonra oğlan affetti falan yok aşkları galip geldi ya, hiç beğenmedim o kısmını bu da üç olsun.
