"ıhhh evet oyla oyla tam orası. ne de güzel oyluyorsun bebeğim. muamele süper" diyesini getiriyor insanın ilk başta. sonradan alışıyorsun yavaş yavaş. oylanmadıkça oylanma hissi kabarıyor, birkiyor, ayyuka çıkıyor en sonunda. umutsuzca söylenmiş bir laf, bir yalvarış, g.tü yırtış belki de... kim bilir?
