1 buçuk saat öncesinde bir ilkini yaşamış şehir.
tüm ordu merkezi ödünü bokuna karıştırarak olduğu yerden zıplatarak höykürecek şiddetinde şimşek ve gökgürültüsüne şahit olmuştur.
sabah 5 gibi yatıp deli bi yağmur yağması eşliğinde şırıl şırıl rahatlatıcı bir uyku çekerken böyle bir sesle uyanmak beni yatağımda zıplatıp, yere düşmeme neden oldu. gerilim - bilimkurgu filmlerindeki gibiydi lan. aradan 1 saat geçti hala kalp ritimlerim düzene girmedi, bizim eve düştü sandım. hoş herkes kendi evinde düştü sanmış. umarım kimseye bir şey olmamıştır.
bak karadenizliyim. ne bol yağışlar, ne şimşekler, ne gökgürültüleri duydum gördüm; ama böylesini görmedim. vay canına.. ohannes..
