sanırım bir defa olmamam gereken birine istemeden aşık oldum ve o gün bugündür aşk defterinde başka çizik atamaz oldum.evet aşık olmamak için frene basmak gerektiğini o zaman anladım.yani olmaman gereken, geleceğiniz olmayacak birine en baştan gönlünü açıp da kendini ve onu üzmeyeceksin.
ama sanırım 1 senedir de aşık olmayınca insan nasıl birşeydi diye unutuyor.bu aralar eksikliğini hissetmiyor değilim, aşık olacağım beraber hayat gelecek planı kurabileceğim biri olsun isterdim, ama öyle de kendimi yiyip bitirmiyorum.çünkü her şey nasip kısmettir.acele etmenin de gereği yoktur.
bir de ağzımın yandığı konu da o kadar yaralayıcı ki zaten, 3-5 defa üflemeliyim artık yoğurdu yerken.
belli çizgide,doğru yaşamaya çalışmış bir insanın kaldıramayabileceği bazı şeyler olabiliyor.yani beklenti uyuşmazlığı had safhada olabiliyor.
erkek olarak yaşamaktan imtina ettiğim bazı şeyleri umarsızca,usturupsuz bir şekilde yaşamış olan birini bünyemin kabul edebilmesi imkansız. e geriye de pek birşey kalmayınca bizim aşk talihimiz ve tarihimiz de iyice kısırdöngüye bağlamış oluyor.
evet evlilik hayali kurabileceğim,geçmişi en az benim kadar temiz birini tanımak isterdim,ama zooor.
