birbirine gittikçe yaklaşmakta olan iki "eserdir". akp nin, "ustalık" dönemi ile yarattığı ve gurur duyduğu eseri "türkiye", gittikçe orwell'ın "1984" eserine benziyor.
demokrasiye inanan birisi değilim. çok özgürlükçü de değilim açıkççası. ancak "özgürlükçülük" sevdalısı olmamam kantarın topuzunun kaçtığı gerçeğini değiştirmiyor. insanların bu kadar sindirilmesine de, korku imparatorluğunun bu denli güçlenmesine "bir insan" olarak kimsenin gönlü razı olmayacaktır.
"abartma" diyenler olacaktır. zaten tamamen benzer demiyorum. akp nin yaratacağı türkiye'nin de, akp'nin gücünün zirvesinde olduğu an bile, ingsos'un ülkesine tıpatıp benzeyeceğini iddia etmiyorum.
en nihayetinde, erdoğan ne kadar güçlü olursa olsun bir "büyük birader" değil.
ama benzerlikler de az değil. evet, tele-ekranlar yok ama telefonlarda o kadar rahat değil insanlar. değiliz...
kariyerini ya okulda ya da devlette sürdürecek bir insan olarak, kız arkadaşıma, aileme, arkadaşlarıma attığım mesajların bile bana karşı ileride kullanılabileceğini düşünüyorum. bir tek ben mi? hayır, herkes.
peki ya hak aramak? kendilerine katılmasam da, ücretsiz eğitim istediği için 4 yıl ile yargılanan öğrencilerin, bakana metal işareti yaptığı için mahkemeye verilen öğrencilerin, haklarını aradığı için üzerine biber gazı sıkılan tekel işçilerinin olduğu bir ülkede çok da anlamı kalmıyor bu kelimelerin.
üstelik tam da büyük birader'in ülkesindeki usulle sindiriliyor hak arayanlar.
tekel işçileri "pkk lı" olarak tanımlanıyor, hayati yazıcı adlı şahıs tarafından bir anda. hem de o terör örgütüne en büyük tavizleri veren siyasal iktidar olma utancını umursamama yüzsüzlüğü ile...
pkk'nın yerine okyanusya'yı koyabilirsiniz aslında. okyanusya'nın ajanları oluyor bu durumda "işçiler".
tıpkı ingsos'un muhalifleri kendi tarafına çekip, etkisizleştirme politikası gibi çalışıyor sistem. dünün "cumhurbaşkanı eşinin, başörtülü olmasını sindiremiyorum" diyen sevilay yükselir gibileri, artık kaç numaralı odaya giriyorlarsa, çıktıklarında azılı birer akp destekçisi oluyorlar.
baksanıza, cumhuriyet gazetesinin en keskin yazarlarından hikmet çetinkaya bile, gülen cemaatine zeytin dalı uzatır oldu.
ertuğrul özkök şut çekmekle meşgul, '89 öncesinin sosyalistleri ise bugün koyu akp li.
ama her şey kötü değil.neyse ki hala günlük tutabiliyoruz.
