önemli olan fakirlik değil, çocuğa bakabilir durumda olmaktır. Yemem yediririm, giymem giydiririm denilebiliyorsa sorun yoktur. zaten, büyük ihtimalle hepimiz *aynı mantık, aynı fedakarlık sonucu dünyaya gelmişizdir. amma ve lakin; aynı durum zengin aile için de geçerlidir. zengindir ama iş-güç yüzünden çocuğu bakıcıya bıraktıktan, başkasına baktırdıktan sonra bir anlamı kalmamaktadır. yazıktır el kadar çocuğa.
