6.
-
sâkiyâ mey sun ki bir gün lâlezâr elden gider
irüşür fasl-ı hazan bâg ü bahâr elden gider
her nice zühd ü salâha mail olur hâtırum
gördügümce ol nigân ihtiyar elden gider
şöyle hâk oldum ki âh itmeğe havf eyler gönül
lâ-cerem bâd-ı sabâ ile gubâr elden gider
gırra olma dilberâ hüsn ü cemâle kıl vefa
baki kalmaz kimseye nakş ü nigâr elden gider
yâr içün agyâr ile merdâne ceng itsem gerek
it gibi murdar rakîb ölmezse yâr elden gider
