adressiz yolculuklar matarasında
sırt çantasında yalnızlığı
naftalin kokuyor türküleri unutulmuş zamanlardan
gözleri hala çocuk
geleceği anılarında arayan
dağ gibi yaralı nehirler gibi durgun
düşbaz türküler taşıyor gün bitimi şafaklarda
gözleri hala çocuk
kimliksiz kentlerin sürgünü
tuzdan geçiyor yüreği üstünden
şehirler uyanıyor ardından
gözleri hala çocuk
