arapçadaki "el" eki, ingilizcedeki "the" eki gibi görülebilir. el-ilah yani bizdeki yanlış kullanımıyla "allah" tek olan ilah manasına gelir diyebiliriz. arapçada "al" ise "en büyük" gibi bir anlam vermektedir ki; bizim kullandığımız "allah"; "en büyük ilah" manasına geldiğinden esasında bir nevi şirktir.
geçmişte belki ulaşılamayan ancak şimdi kolayca ulaşabileceğiniz arapça tv-radyo gibi şeyleri dinlerseniz "ellah" diye telaffuz ettiklerini görürsünüz. doğrusu budur.
kelimenin kökenine göz atarsak; eski araplarda allah inancı falan yoktur. ilah inancı vardır. ibranice ile müthiş benzerlik gösteren arapça, bir çok terimi ibraniceden almıştır; allah buna dahildir. şöyle ki; yahudiler bugün "shalom alekem" demektedir, yani "selam aleyküm" yani türkçesiyle "esenlikler dilerim".
içimizde hala daha bilmemkaç yaşına gelip müslüman olduğunu iddia edipte "allah'ın selamı" diyen adam vardır. oysa selam; arapça sağlık demektir. ibranice shalom'un sağlık demek olduğu gibi. aleyküm/alekem üzerine olsun demektir. (esselamın aleyküm ve rahmatullah; allah sıhhat, rahmet eylesin demektir. burada nüans selam ve es-selam dır.)
yahudi mistisizminin binlerce yıllık ismine bakarsanız; tanrıdan gelen/gelenek manasında olan qaballah (kabala) olduğunu görürsünüz.
velhasılı kelam; "tanrı" kelimesi teklik ifade ettiğinden esasında allah kelimesini karşılar. allah kelimesi ise (doğrusu ellah) el-ilah tan gelir.