pek çok sözlük yazarını peçnesine alan travmatik durumdur. "sıcak abi dışarı gidemiyorum, oturuyorum evde açıyorum klimayı, hatun kitap okuyor, ben bilgisayara bakıyorum, rapor yazıyorum, oyun oynuyorum. arada arkadaşlar arıyor "gel be hayırsız!" diyerek, ama bazen oluyor işte dostların muhabbeti bile açmıyor insanı, sen kendi küçük kalende mutlu oluyorsun, tek bir insan ile konuşunca mutlu oluyorsun, ona dil öğretiyorsun * , dil öğrenmeye çalışıyorsun * . benden mutlusu, huzurlusu yok şimdi." ****
