nice filmleri odun tepkisizliğinde izlemiş biri olarak, beni dahi hüzünlendirmiş filmdir. evvela filme tamamen teknik gözden bakarsak, zaman zaman sıkılabilirsiniz, kamera açılarıyla falanda ortalama bir film diyebiliriz. ama zaten filmi izleme sebebi, işlediği konu.
iftira atılmış genç bir kadının, kana susamış, allahuekber diye bağıran yaratıklar tarafından taşlanmasını izleyeceksiniz bu filmde, hala izlemediyseniz. özellikle son sahneler çok can alıcı, sanki kefen niyetine giydiği beyaz elbisesiyle çukura götürülüşü, saniyeler ilerledikçe elbisesinin gitgide kızıllaşması... hele filmin sonunda soraya'dan kalan son fotoğraf gösteriliyor ki, 9 yaşında güzel gözleriyle size bakıyor. film bitince bunların yanıbaşınızda gerçekten yaşandığını bilmenin ruh haliyle, şükrediyorsunuz doğduğunuz ülkeye, bu ülkeyi size emanet edenlere...
şeriat şeriat diye gezen avellere, insanları "laikçi" diye yaftalayan denyolara, atatürk'ü değil humeyni'yi seviyorum diyenlere; zorla izlettirilmesi gereken filmdir. ha size şunuda söyleyebilirler, şeriatta recmin yeri yok olmaz böyle bişey diye. olur diyin, bal gibi olur kardeşim. günümüzde ramazanda içki içti diye, oruç tutmuyor diye insanlara saldırılıyorsa, şeriat rejiminde bunun olmayacağı garantisini nasıl vereceklermiş sorun onlara. sorun, ama anlatın aynı zamanda, bağımsızlığın, laikliğin, ülkemizin nimetlerini anlatın böyle örnekler vererek. elinizden geleni yapın ki, gün gelir bu ülke bu rotaya ciddi ciddi girerse, en azından elinizden geleni yapmış olmanın rahatlığını yaşarsınız.
