aslında insanlığın allah'ı nasıl algıladığına ilişkin ipuçları veren çıkarsama. allah'ın yokluğu ya da varlığı onun olaylar hakkındaki yorumuyla şekillenemez. aslında içinde düştüğümüz yanılgı allah'ı hala ilk çağ insanları gibi antropomorfik anlama çabamızın bir tezahürü. tanrı bizim gibi üzülen ya da sevinen bir varlık mıdır? aslında aşkın olan tanrı fikri her şeyi dıştalar. biz bu dünyayı yaşıyor ve bu dünya da içkiniz. bu yüzden tanrı değiliz. çocukların ölmediği bir dünya nasıl ki tanrı'nın ispatı olamazsa öldüğü dünya da tanrı'nın yokluğu anlamına gelemez.
önemle belirtmek gerekir ki bu konuda dostoyevski'nin karamazov kardeşler romanında, ivan karamazov özellikle okunmaya tabi tutulmalıdır.
