aslında olmaya başladığını sanmak. olmaya ramak kalmak. olmamak... tekrar denemek, tekrar başlamak ve sonra olduğunu sandığın an sadece sanmış olduğunu anlamak. hiç bir zaman olmayacağını anlamak ve bundan mutlu olmak...
çünkü hayatının devam ettiğini ispatlar olmayışın. bu yüzden sevindirir insanı. kim olmak ister ki? "ben oldum" ... "ben öldüm"... aydı anlama gelir. zaten kafadan olmuş da sayılırsın öldüğünde. "olmuşla ölmüşe çare yok". bu lafda burdan gelir belki. ikisi de son. ama biraz olmak ister insan. ölmeden görmek ister olduğunu. tüm seviyeleri tamamlayıp, sonu bir görmek ister. olmak nasıl, olmamak nasıl? hepsi bir yana durup baktığında en kötüsü "olmamak" değil de "olamamaktır".
