eski evliliklerin daha az ayrılıkla sonuçlandığı şu dünyada, onların evliliklerinden örnekler almaya çalışan insanlığın, bilinç altı olarak onların hitap ve davranış biçimlerini de hayatlarına geçirmelerinden kaynaklanır. bana göre güzel bir şey değil bu. yani eskilerde aşk olmadığı için, yaşlandık ayıp olur sevgi falan diye bir inanış olduğundan kullandıkları bu hitaplar günümüz ilişkilerine pek yakışmıyor. eskileşmeye, ilişkiyi sabitleştirmeye çalışırken ruhlarını yaşlandırıyorlar aslında.
bazı insanlar ise gün geçtikçe bu hitapların eskileşmesinden hoşlanıyor. çünkü daha az sevgi dolu ama daha sahiplenici geliyor bu hitaplar onlara, ve o eskiden sevgilinin kendisinden vazgeçeceğine olan korku aşırı aşk dolu kelimelerle güvene dönüştürüldükten sonra, tekrar bu kelimelerin hayata girmesi, tekrardan kanatları olan bir kuşmuş gibi hissettiriyor karşısındakine, sanki kanatları varmış da kendi uçmamayı tercih ediyormuş gibi. ha bir de evli çiftler var biz sevgili değiliz evliyiz diyen: cem yılmaz güzel demiş onlar için : "hayır, biz sevgili değiliz, tiksiniyoruz birbirimizden!"
işte evlilik aşkı öldürüyor diyorlar ya, yok öyle bir şey, insanların kendileri aşkı öldürüyor.
