genellikle yapısal türde sorunların neden olduğu sonuçlardır.
bunlar arasında da en önemli 2 tanesi dikkat çeker.
ilki, türkiye'nin büyüme hızı arttıkça cari açık yükselir. çünkü büyüme çoğunlukla yabancıların getirdiği tasarrufların yatırıma dönüşmesi ile meydana gelir. bunun nedeni ise yurt içindeki tasarrufların yatırımları karşılayacak düzeyde olmaması, yerli tasarrufun eksi faizle veya sıfır faizle mevduata dönüşmesi yerli tasarrufçuları tüketime yönlendirmesi ve bu nedenle doğan içerdeki tasarruf eksikliği yabancı yatırımcının türkiye'ye getirdiği tasarrufları yatırım için kullanılmaya yöneltir. yabancı yatırımcının türkiye'ye geliş nedeni ise çoğunlukla yurt içindeki faiz in onlara cazip gelmesidir. ülkelerinde genelde sıfıra yakın fiaz oranları olduğundan türkiye'de de faiz onlara oranla gayet yüksek miktarlardadır(% 5 - 7). yabancı paranında türkiye'deki enflasyondan etkilenmediğini düşünürsek, yabancı yatırımcı türkiye'de oldukça yüksek faiz getirisi elde eder. hele bir de ülkenizde istikrar görürse, riskler sıfıra yakındır. daha fazla sıcak para gelir. bu da bir taraftan yabancı tasarruflarını içeride arttırırken diğer yandan tasarruf eksiği olan türkiye bu paraları yatırıma dönüştürür.
sonuç olarak cari açık sıcak para girişiyle artarken tüketime dayalı büyüme hızıda artar ya da tam tersi.*
normalde büyüme oranları artarken cari açığın düşmesi gerekir.
diğeri ise, türkiye'nin ihraacatı arttıkça dış açığının artması olayıdır. normalde ihraacat artarken dış açığın daralması beklenir. bu makroekonomik yapısal bir sorundur. bunun kökeninde ise ihrac edilen ve ithal edilen malların cinsi vardır.
türkiye çoğunlukla tüketim malları ve ham madde ihraç ederken, ara malı ve sermaye malı ithal eder. basit bir mantıkla 5 tır sebze ihrac ederken bunun değerinin 1 tır elektronik çipe veya bir kaç adet sanayi makinesına eş değer olduğunu, türkiye nin teknoloji yüksek adetlerde tükettiğini ve sürekli ara malı ithal ettiğini düşünürsek, tüketime bağlı ihraacatın ve ham madde ihraacatının artması akabinde ihraac ettiği ham maddeleri ara malı veya sermaye malı olarak daha pahalıya alması ithalatın maliyetini şişirir. bu da sonuç olarak ihraacat arttıkça ithalatı dahada arttırır ve bu da dış açığı arttırır.
