komikten öte acıdır. eğer kavga ciddi boyutlarda ise. ayırmak çocuklara düşer. o onun üstüne diğeri onun üstüne çullanır. oruç oruç koşarsın ablayla araya girersin. o sırada bir iki darbe de sen yersin ama hissetmezsin. o an tüm hisler unutulur, robottan farkın kalmaz çünkü. iğrenç küfürleri, hakaretleri işitirsin. evlilikten tiksinirsin ve karar alırsın asla ama asla evlenmeyeceğim. insana garip gelense bu kadar küfür, hakaret, şiddet sonrası neden ayrılmamaları? o kadar hakareti ben kendime yediremezdim heralde. lanetler okursun eve. annen ağlar, babanın tansiyonu 18 e 10 a kadar yükselmiştir. ellerin titrer. tüm mahalle sanki "tiyatro" varmışçasına balkonlara çıkar ve o lanet evin içinde olanları izlemeye çalışırlar! bir bok varmış gibi.. tüm mahalleye rezil olduğunla kalırsın. dışarı da çıkamazsın utancından.
telefonlar kırılır, o sinirle fırlatılan yere bakılmaz elbet. birinin bi yerine mutlaka gelir. evde kuzen de varsa al sana cümbüş..
