evet, tam olarak yaşadığım durumdur. bulamıyorum kendimi, etrafa o kadar çok bakıyorum ki kendimden bir şeyler görebilmek için, ama yok. ben yoketmişim her ufak lanet şeyi, beni anlatan ne varsa artık herkesi anlatır olmuş bende herkes gibi olmuşum ve ya zaten hiç farklı olmamışım. kendi kafamı sikiyo olmam şuan sorun değil ama beni şu fahişe dünya da hala bakire düşünceleriyle yalnız bırakmayan insanları da sikip atıyorum düşüncelerimle. ramazanın keşke bende daha fazla anlamı olsaydı, keşke tüm varlığımla huzur bulabilseydim en azından şu bir ay boyunca, bunu etrafımda ki insanların yalanlarını görmek istemediğim kadar istiyorum. her yanım tutarsız her yanım bir orospunun işi bittikten sonra odada kaldığı kadar yalnız. bulamıyorum ben ne kendimi ne başkasını.
