Din; insanın var olma nedenlerinin kaynağını, insanın doğasını, kaderi ile ilgili sorgulama yapabilmesine imkan sağlayan inanç sisteminin temelini oluşturmaktadır. Farklı toplumların kendi toplumsal ahlaklarına göre şekillendirdiği dini inanışları, zaman ve toplumsal gereksinimlere dayalı olarak değişim ve yozlaşmalara maruz kalmıştır. Bu değişim karşısında ki egemen güçler kendi mefaatlerini gözeterek, inanç sistemlerinde ciddi değişimlere neden olmuşlardır. Bu değişimlerden kaynaklanan bozulmalara tepki olarak Marx 1843 yılında yazdığı Hegel' in Hukuk Felsefesinin Eleştirisine Katkı adlı yazıda yer alan'' din halkın afyonudur'' düşünce akımını ilk defa yazılı olarak sunmuştur. O tarihten günümüze kadar geçen süreçte halâ tartışmaya açık olan bu konu, farklı düşünürler tarafından değerlendirilmeye çalışılsa da, kesin bir sonuca ulaşılamamaktadır. insanların doğası gereği sorun ve problemleri karşısında kendinden büyük bir güce bağlanma eylemi sergilemesi iç güdüsel bir davranıştır. Bu davranışa bağlı olarak, dünyanın farklı coğrafyalarında, farklı dini inanışlar orta çıkmıştır. Dinin afyon olup olmadığı hakkında fikir sahibi olabilmemiz için öncelikle; dinin temelini oluşturan yaratıcı mantalitesini kavrayabilmemiz gerektiğine inanıyorum. Bundan sonrası ise; akıl ve mantık olgusu içerisinde değerlendirilmesi gerekir. inanç sistemi her ne kadar toplumsal bir bütünü kapsıyor olarak görünse de aslında bireyseldir.
