Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim: iyi olmuştur, ooohh dedirtmiştir.
kişilik yapımdan dolayı (bkz: efendilik ve aile terbiyesinin olumsuz yanları) şimdiye kadar çok da tercih etmediğim bir üslupta yazı yazma isteğimi körüklemiş olaydır aynı zamanda.
teoman ile ilgili gün yüzü görmemiş düşüncelerimi ve hissiyatımı açıklayarak başlamak isterim. ben teoman'ı sevmiyorum, nefret ediyorum diyemem. çünkü nefret etmek veya sevmemek sevmenin zıttı değil, farklı bir çeşididir. ben kendisinin varlığını yoksayıyordum hep, o kadar severim kendisini. şimdi, vakayı hayriye diye yorumlayacağım bu olaya sevincim içime sığmadığı için kendisiyle ilgili yazı yazmayı tercih ettim.
teoman bu işe başladığından beri hiçbir şarkısını sevemedim, bir sürü arkadaş çevresinde hepsi abi bak süper şarkı tanımlamalarıyla bana zorla dinlettirdikleri her seferinde irkildim çünkü doğru olmayan birşeyler vardı bu adamda. şarkıları da kötü zaten. sonra kendisinden asi rock starı yaratma uğraşı ve kasışları gördüm. ama açık söyleyeyim, ne müzik kalitesi, ne ses, ne de fikir ve duruş olarak bu adamı ciddiye almak bile bu işin emektarlarına yapılmış büyük bir hakaretti.
zaten zamanla da görüldü diye düşünüyorum: hayranlarını tersleyen, konserlerini yarım bırakan, canı istediğinde çıkmayan bir tip. istediği astronomik rakamları söylemiyorum daha. bir de üzerine sözde marjinal yolları tercih ediyor görüntüsü altında yetmez ama evetçilik, berbat sinema filmleri, ortalıkta ayyaş ayyaş gezmeler. şahsına münhasır, ne yapsam tutar abi mantığında işler yapan bir zavallı. bunun dışında yaptığı (!) şarkıların çok önemli bir kısmının yürütme olduğunun analizleri.. tüm bunları toplayıp bir araya getirdiğinizde iyi bir müzisyen, sanat için yaşamış bir adam, farklı bir kişilik ya da bir aydın portresi çıkıyor mu? ben bunlardan hiçbirine ulaşılamadığı düşüncesindeyim.
müziği mi bırakıyorsun teoman? bırak git. uzaklaşıyor musun? defol git, çünkü senin gibi şişirme starlardan ve yapmacıklıklardan bıktık artık! git ki yerini hayatımızda işgal ettiğin yerlerde yeni birşeyler yeşersin, bu boktan alemde en azından hala iyi birşeyler olabileceğini, bataklıktan yeşil fideler çıkabileceğini ümit ediyoruz. bu gidişin feyk atmak ise de bilesin ki, zaten kıyısına iteklemelerle ancak oturabildiğin bir tahta bir daha sittin sene çıkamazsın. bu karakter ve müzik eksikliği ile daha senden bir halt olmaz! yürü de ense traşını görelim.
