dün gece saat 12:00 sularında zincirlikuyu mezarlığına yakın olan iş yerinden, aynı mahallede oturduğumuz arkadaşla işyerinden çıktık.
arkadaştan kestirme olur diye mezarlıktan gitme teklifi geldi bana, bende erkekliğe leke sürdürmemek için olur dedim. karanlıkta ağaçlarla çevrili türlü böceklerin garip sesler çıkardığı mezarlıktan geçerken, birde baktık yolumuzun üstünde, kısık bir lambanın altında üç yada dört tane köpek bekliyor. arkadaş bana: korkma eğer sen koşmaz ve korktuğunu belli etmezsen sana birşey yapmazlar dedi. kendimi kaçmamaya şartlamışken, köpeklerin bize yaklaşıp ilk hırıltıyı çıkarmasıyla arkadaş koşmaya başladı. tabi bende mezarlıkların arasında dikenlerin üstünde düşe kalka peşinden koştum, taki boş bir mezarın içine düşmüş olan arkadaşın çığlık sesini duyana kadar. mezardan çıkardıktan sonra birbirimizin kanlarını, dikenlerini temizlemeye başladık ve sonra iki saat gecikmeyle evlerimize vardık.
not: önemli olan kestirme yolu değil, güvenli olan yolu kullanmaktır...
