mösyö floche'un arşivlerinde doktorasını vermek için araştırma yapan lacase, topal çocuk casimir, bunak saint auréol ve iç bunaltan diğer malikane sakinlerinden müteşekkil bir romancıktır isabelle.
hikayenin eksik tarafları var kuşkusuz. kanımca üstad gide bu romancığı daha uzun bir şey olarak kurgulamış veya ilk sayfalarda fazla yer harcamış ve bu yüzden sonlarını biraz aceleye getirmiş. çünkü hikayenin asıl temasını oluşturacak olan olaylar son on on beş sayfaya tabir caizse komprese edilmiş durumda. lacase'ın isabelle'e olan aşkı edebiyat tarihinin belki de en irdelenmeye değer olan aşklarından biri. tanımadığın, hiç görmediğin, hakkında doğru dürüst hiçbir şey bilmediğin birine en kalpten tutkuyla aşık olmak fikri biraz aşırı görünebilir kimilerine. ama yine de herkesin okuması gereken bir kitaptır. spoiler vermek istemiyorum, heyhat yine de isabelle'lere güven olmuyor şu hayatta.
