özellikle bkz:(yüzyıllık yalnızlık) ve aşk ve öteki cinler'den sonra, beni epey bir hayal kırıklığına uğratmış kitaptır. elbetteki Marquez'in ustaca anlatımının ve Latin Amerika'nın en azından bu coğrafya insanı için uzak kültürünün çekiciliği, bir nebze kitabı okunur kılıyor ama, bittikten sonra insan belleğindeki izlerinin asla 400 sayfalık olmadığını düşünüyor insan. açıkçası başlangıçta oldukça vurucu bir hikaye beklemiştim... geremiah de saint amour'un intiharının ve aşkının yükseltildiği başlangıç, hikayenin doktoru oldukça etkileyen 11 sayfalık mektup çevresinde gelişeceğini düşündürmüştü bana. kitabı hep bir şeyler bekleyerek okudum, ama kitap bunu karşılamadı ve ne yazık ki sonu da yeterince başarılı değil nazarımda.
